रातनभारतीयवैदिकपरम्परा स्मृतिप्राधाना आसीत् । श्रूयते आचार्यशङ्करः सम्पूर्णस्य वेदस्य स्मरणं कृतवान् आसीत्।
अष्टवर्षे चतुर्वेदी द्वादशे सर्वशास्त्रविद् ।
षोडशे कृतवान् भाष्यं द्वात्रिंशे मुनिरभ्यगात् ।।
परं साम्प्रतिकसमाजे जनानां स्मृतशिक्तिः ह्रासो भवति। तत्र प्रमुखं कारणं भौतिकसंसाधनानामत्यधिकोपयोगः अव्यवस्थितजीवनयापनञ्च। एतादृशानां समस्यानां निराकरणार्थं संस्कृतवाङ्मये उपायाः निर्द्दिष्टाः सन्ति । तत्केवलं दिङ्मात्रमत्र प्रस्तूयते